POMOC DLA CUDZOZIEMCÓW

 Pomoc dla Cudzoziemców ma na celu wspieranie procesu integracji społecznej
i przysługuje cudzoziemcowi, który:
– uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą lub
– przybywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, tj. przebywa na tym terytorium w  celu połączenia się z rodziną i jest członkiem rodziny cudzoziemca zamieszkującego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem mu ochrony uzupełniającej.

Pomocy udziela starosta właściwy ze względu na miejsce zamieszkania cudzoziemca. Jest ona  udzielana na wniosek zainteresowanego – złożony do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w terminie 60 dni od dnia uzyskania przez cudzoziemca statusu uchodźcy albo ochrony uzupełniającej lub uzyskania przez niego zezwolenia na pobyt czasowy udzielony  w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Wniosek cudzoziemca, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, obejmuje małoletnie dzieci cudzoziemca oraz jego małżonka, jeżeli uzyskali w RP status uchodźcy, ochronę uzupełniającą lub uzyskali zezwolenie na pobyt czasowy udzielony w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Wniosek powinien zawierać:
1) pisemną deklarację o zamiarze zamieszkania na terenie określonego województwa;

2) pisemne oświadczenie, że z podobnym wnioskiem cudzoziemiec nie zwrócił się na terenie innego województwa;

3) pisemne oświadczenie o gotowości przystąpienia do uzgodnionego programu integracji.

W przypadku cudzoziemca, który uzyskał w Rzeczpospolitej Polskiej status uchodźcy, do wniosku należy dołączyć kserokopie:
– decyzji o nadaniu statusu uchodźcy,
– dokumentu podróży przewidzianego w Konwencji Genewskiej,
– karty pobytu wydanej w związku z nadaniem statusu uchodźcy.

W przypadku cudzoziemca, który uzyskał w Rzeczypospolitej Polskiej ochronę uzupełniającą, do wniosku należy dołączyć kserokopie:
– decyzji o odmowie nadania statusu uchodźcy, w której udzielono cudzoziemcowi ochrony uzupełniającej,
–  karty pobytu wydanej w związku z udzieleniem ochrony uzupełniającej.

W przypadku cudzoziemca, który przybywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, do wniosku należy dołączyć kserokopie:
–  decyzji o zezwoleniu na pobyt czasowy udzielonym w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach,
– karty pobytu wydanej w związku z uzyskaniem zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego w związku z okolicznością, o której mowa w art. 159 ust. 1 pkt 1 lit. c lub d ustawy
z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.

Pomoc przysługuje począwszy od miesiąca kalendarzowego, w którym cudzoziemiec złożył stosowny wniosek do Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie. Pomoc dla cudzoziemca, który przebywał w ośrodku dla cudzoziemców w rozumieniu ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, przysługuje począwszy od miesiąca kalendarzowego, w którym cudzoziemiec opuścił ośrodek.

Pomoc nie przysługuje cudzoziemcowi będącemu małżonkiem obywatela polskiego.

W przypadku małoletniego cudzoziemca przebywającego na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej bez przedstawiciela ustawowego, który uzyskał w RP status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą, pomoc zapewnia starosta właściwy ze względu na miejsce pobytu małoletniego.

Zakres pomocy:
            Pomocy udziela się na okres nie dłuższy niż 12 miesięcy i obejmuje ona:
1. Świadczenia pieniężne przeznaczone na:
– pokrycie wydatków związanych z zakupem żywności, odzieży, obuwia, środków higieny osobistej oraz opłat mieszkaniowych,
– pokrycie wydatków związanych z nauką języka polskiego,  
– opłacanie składki na ubezpieczenie zdrowotne określonej w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
– pracę socjalną,
– poradnictwo specjalistyczne, w tym poradnictwo prawne, psychologiczne i rodzinne,
– udzielanie informacji oraz wsparcia w kontaktach z innymi instytucjami, w szczególności
  z instytucjami rynku pracy, ze środowiskiem lokalnym oraz organizacjami pozarządowymi, – inne działania wspierające proces integracji cudzoziemca.

Pomoc jest realizowana w ramach indywidualnego programu integracji, uzgodnionego między PCPR a cudzoziemcem, w którym zostanie określona wysokość, zakres oraz formy udzielanej pomocy – uzależniona od indywidualnej sytuacji życiowej cudzoziemca i jego rodziny.

Cudzoziemiec uczestniczący w indywidualnym programie integracji zobowiązany jest do:
– zameldowania się w miejscu zamieszkania,
– zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy w terminie ustalonym w programie oraz aktywnego poszukiwania pracy,
– obowiązkowego uczestnictwa w kursach języka polskiego, w przypadku gdy zachodzi taka potrzeba,
– współdziałania oraz kontaktowania się z realizatorem programu w ustalonych terminach, nie rzadziej jednak niż 2 razy w miesiącu,
– innych, uzgodnionych z realizatorem programu działań wynikających z jego indywidualnej sytuacji życiowej,
– przestrzegania zobowiązań przyjętych w programie.

Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie współdziała z Wojewodą i właściwą gminą w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcowi w uzyskaniu możliwości zamieszkania, uwzględniając w miarę możliwości wybór miejsca zamieszkania dokonany przez cudzoziemca. Rezygnacja przez cudzoziemca ze wskazanego przez Wojewodę miejsca zamieszkania w granicach województwa w okresie 12 miesięcy trwania indywidualnego programu oznacza rezygnację cudzoziemca z realizacji programu. W szczególnie uzasadnionych przypadkach dopuszcza się zmianę miejsca zamieszkania w okresie 12 miesięcy trwania programu.

Wstrzymanie pomocy dla cudzoziemca:

Pomoc dla cudzoziemca może zostać wstrzymana w przypadku:
– uporczywego, zawinionego niewykonywania przez cudzoziemca zobowiązań przyjętych w programie, w tym nieusprawiedliwionej nieobecności na kursach nauki języka polskiego – przez okres do 30 dni,
– wykorzystywania pomocy w sposób niezgodny z celem, na jaki została przyznana przez okres do 30 dni,
– udzielania przez cudzoziemca nieprawdziwych informacji o swojej sytuacji życiowej do czasu wyjaśnienia okoliczności udzielenia takich informacji,
– upływu 30 dni pobytu cudzoziemca w zakładzie opieki zdrowotnej – do czasu opuszczenia przez niego zakładu,
–  wszczęcia przeciwko cudzoziemcowi postępowania karnego do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.

Informacje o pomocy integracyjnej dla cudzoziemców zawarte są:

– w ustawie o pomocy społecznej z dnia 12 marca 2004 r. w rozdziale 5 (art. 91-95),

– rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 25 września 2019 r. w sprawie udzielania pomocy cudzoziemcom.